Ετικέτες
«Η χώρα έχει ανάγκη από καλές ειδήσεις» γράφει η Ναυτεμπορική σήμερα με αφορμή τη συμφωνία μεταξύ δύο ελληνικών τραπεζών..
«Ασφαλώς, επεσήμανε, ο δρόμος είναι μακρύς και ανηφορικός στα υπόλοιπα θέματα και πρέπει να δουλέψουμε σκληρά και αποτελεσματικά όλοι οι Έλληνες για να βγούμε από την κρίση, αλλά επιτέλους είχαμε μια καλή είδηση, δήλωσε ο διοικητής της ΤτΕ κατά τη συνομιλία του με τον Κάρολο Παπούλια, εκφράζοντας την πεποίθηση πως θα έρθουν κι άλλες καλές ειδήσεις στο μέλλον.»
ΣΗΜ. ΥΠΕΥΘΥΝΟΥ: Σίγουρα θα έχουμε καλές ειδήσεις στο μέλλον, δεν το συζητώ. Αφού η χώρα τις έχει ανάγκη, αποκλείεται να μην έχουμε.
«Να δουλέψουμε όμως σκληρά και αποτελεσματικά»: να πω την αμαρτία μου, μού θυμίζει λίγο τους μαρξιστές που διάβαζα στον ελεύθερο χρόνο μου, όταν ήταν της μόδας: Ναι μεν η ιστορία θα οδηγήσει σε μία αταξική κοινωνία, αλλά πρέπει να αγωνιστούμε. Ετσι κι εδώ: θα έρθουν καλές ειδήσεις αλλά πρέπει και να δουλέψουμε.
Υπεύθυνος πολίτης 
Ναι, βέβαια:
http://www.enet.gr/?i=news.el.politikh&id=305561
Είναι αδύνατον να βγουμε από το ευρώ http://www.tanea.gr/oikonomia/article/?aid=4629974
Τώρα αν η κυβέρνηση εξετάζει και τα εντελώς εντελώς αδύνατα ενδεχόμενα θα έπρεπε να την επαινείτε για την προνοητικότητά της και όχι να την λοιδωρείτε.
Χρέος του υπευθύνου πολιτικού είναι να εξετάζει και να χρησιμοποιεί όλα τα ενδεχόμενα.
Εαν το ευρώ δεν επιτρέπει το άπλωμα της δημιουργικότητας, την προώθηση της επιχειρηματικότητας και την πειθάρχηση της ακόρεστης και άπληστης εργατικής τάξης, τότε καλό είναι να εγκαταλειφθεί. Δυστυχώς, το ευρώ έχει δύο τρωτά: πρώτον δεν είναι στον έλεγχο της κυβερνήσεώς μας, στερώντας της ένα εργαλείο προοπτικής και δεύτερον, επιτρέπει στις λεηλατητικές τάξεις να αυθαδιάζουν και να συγκρίνουν κόστη ζωής και μισθούς με αποτέλεσμα παράλογες απαιτήσεις και εξάντλήση της γενναιοδωρίας του Κράτους και του Εργοδότη. Αν του έλειπαν αυτά θα ήταν ένα υπέροχο νόμισμα.
Α, εδώ έχω δύο αντιρρήσεις αν μού επιτρέπετε:
– «δεν είναι στον έλεγχο της κυβερνήσεώς μας»: ναι αλλά είναι υπό τον έλεγχο ακόμη πιο υπεύθυνων κυβερνήσεων
– «επιτρέπει στις λεηλατητικές τάξεις να αυθαδιάζουν και να συγκρίνουν κόστη ζωής και μισθούς»: σιγά μην είναι σε θέση η πλέμπα να συγκρίνει – νομίζετε ότι είναι σαν την γιαγιά από το ανέκδοτο με τους Financial Times;
Δε διαφωνώ αγαπητέ φίλε. Χτυπήσατε το καρφί στο κεφάλι, όπως λένε οι φίλοι μας Αμερικανοί. Η πλέμπα δεν είναι σε θέση να συγκρίνει, αλλά βαυκαλίζεται ότι μπορεί, επειδή έχουμε το ίδιο νόμισμα με τους Γερμανούς και τους Γάλλους.
λέγοντας πλέμπα εννοούσα ασφαλώς ότι ο μέσος πολίτης έχει τις δικές του σκοτούρες, πού να κάθεται τώρα να ασχολείται με οικονομικές αναλύσεις και συγκρίσεις – μήπως και θα καταλάβει; εδώ εμείς καλά καλά δεν καταλαβαίνουμε…
Εμείς, αγαπητέ φίλε, έχοντας γνώση της αγνοίας μας, εμπιστευόμαστε τον Γεώργιο Παπανδρέου, ένα εκ των εκατό κορυφαίων διανοητών της υφηλίου. ΑΥΤΟΣ ΞΕΡΕΙ!
Και ο ίδιος να μην ξέρει κάτι – γιατί άνθρωπος είναι κι αυτός – έχει δίπλα του λαμπρούς συνεργάτες με πείρα από τη θητεία τους στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.